De eerste dag aan boord...

Hallo allemaal en welkom bij deze update,

Kort na de vorige update kregen we een sms’je dat onze cabine klaar was. Het moment waar we al heel lang naar uit keken. We wisten al een paar weken welke cabine we hadden en via diverse FB groepen hadden we ook al wel de nodige info gevonden, maar in het echt is natuurlijk veel leuker... en de cabine maakte de verwachtingen meer dan waar. Mooi ruim in verhouding met wat we op andere cruiseschepen ‘gewend’ zijn maar bovenal, met een balkon... en dat is wel heel erg lekker kan ik jullie zeggen... heerlijk een eigen plekje buiten in de zon of schaduw. Doordat het schip nog geen jaar oud is, ziet alles er nog lekker fris en schoon uit, heerlijk. De kleurstelling is ingetogen, de gebruikte materialen zijn ook prima, en het tapijt is lekker dik. Ik denk dat we ons hier prima gaan vermaken de komende 2 weken.

Nu we onze spullen in de cabine konden laten liggen, konden we relaxed het schip gaan verkennen. Één n van de dingen die ons al vrij snel opviel, was de omvang van de meeste gasten, vooral Duitsers... onze pondjes meer vallen hier in ieder geval niet op... 😂. Dus van eetschaamte is vast geen sprake de komende weken. Na een eerste verkennende ronde kwamen we terecht bij een bar met heerlijke relax stoelen en... cocktails... tja, en wat moet je aan kiezen? Nu zijn wij beide niet zo bekend met al die drankjes. Veel namen komen op zich wel bekend voor, maar wat er precies in zit en hoe het smaakt? Geen idee... maar weet je, dat maakt hier helemaal niet uit want je kunt ze allemaal proeven en dat gaan we denk ik ook maar doen. De eerste Cocktail voor mij op deze dag was de ‘Piña Colada’ . Ik kan jullie zeggen, die is voor herhaling vatbaar... en Janneke had de ‘Swimmingpool’ zo genoemd vanwege de ve blauwe kleur van het drankje. Ook deze was prima te doen 😁. Na een tijdje daar gezeten te hebben met een Cocktail in de ene hand en een e-reader in de andere, was het tijd voor een vervolg van onze ontdekkingsreis om vervolgens weer in onze cabine uit te komen om te relaxen van deze inspannende bezigheid... Nu zeg ik dit meer als grap, maar de warmte speelt hier wel een rol want het is ca. 30 graden en vochtig en dat zijn wij nog niet gewend. 

Nadat we vanaf ons balkon de zon zagen onder gaan, hebben we ons klaargemaakt voor het avondeten en de rest van de avond. Wij hadden ons vanuit Nederland voorgenomen om bij de eerste stop, as. zondag op Martinique een bezoek te brengen aan een botanische tuin en wel op een e-bike. Voordat we hier aan deel konden nemen moesten we eerst op gesprek komen bij de reisleiding hier aan boord. Dit, omdat het een fietstocht is met een zwaarte van 3 * van de 4. Met een e-bike moet het allemaal toch niet zo moeilijk zijn zou je zeggen. Nou, de eerste vraag die ze ons stelde was of we gewend waren om in de bergen te fietsen... wij als Nederlanders van het Groningse platte land moesten hier toch ‘nee’ op antwoorden. Toen adviseerde ze ons om dit maar niet te gaan doen... het was net zozeer de rit naar boven (ca. 500 meter omhoog) wat een probleem was (dat had ik namelijk verwacht). Nee, de rit naar beneden was het probleem... wegen met 22 procent aan daling percentage stonden ons te wachten en als je dat niet gewend bent dan kon je wel eens met een volle broek thuis komen... Dat vooruitzicht sprak ons niet zo aan dus hebben we dit uitstapje maar geannuleerd. Binnen 5 minuten waren we weer bij haar bureau vandaan en hoorden we dat het inschrijfformulier achter ons verscheurd werd... Nu maar zien hoe we bij die tuinen komen. Om ons verdriet weg te werken (Stiekem was ik hier niet zo heel rouwig om want met 30 graden een berg op fietsen zag ik nog niet zo zitten) zijn we maar naar het restaurant Atlantic Classic gegaan voor het diner. Een 5-gangen diner met (gelukkig) een beperkte keuze aan voor-, hoofd- en nagerechten. Wat het allemaal was weet ik niet meer, maar lekker was het wel. 

Hier aan boord mag alles en is niets verplicht, op 1 ding na... en dat is meedoen aan een veiligheidsoefening. Dit is altijd op de dag van aankomst, voor vertrek uit de haven, in ons geval was dit om 21:15. Omdat het personeel hier ook allemaal aan mee moet doen was de bediening bij het diner een beetje gehaast wat ons dan ook wel weer goed uit kwam (de ober verontschuldigde zich hier ook voor). Een half uur voor de oefening wordt al omgeroepen wat de bedoeling is en dat je naar je eigen verzamelpunt op het schip moet gaan. Dit staat op je boordpasje wat je altijd bij je moet hebben (is tegelijk ook de ‘kamersleutel’). Wij moesten ons verzamelen bij verzamelpunt D. Na wat verwarring (wij stonden keurig bij het bordje maar je moest in de ruimte er achter zijn.. duhhh... begon het wachten op de oefening. Dit nemen ze heel erg serieus! Je pasje wordt gescand zodat ze weten wie er is en dat doen ze uiteraard bij alle verzamelpunten. Na het horen van het noodsignaal, nee geen s.o.s. maar 7 korte piepjes gevolgd door 1 lange toon, volgde een instructievideo met uitleg over de diverse veiligheidsmaatregelen op het schip en uitleg over hoe je een zwemvest om moet doen. Nadat dit klaar was moesten we nog even wachten op het signaal dat iedereen had deelgenomen en dat was gelukkig ook zo. Als er 1 ontbrak hadden we er wellicht nog heel lang gezeten. Na dit verplichte onderdeel kon de cruise dan ook echt gaan beginnen en gingen de meeste mensen naar buiten om te kijken naar het vertrek van het schip uit de haven. Wij hadden een heel mooi plekje achter op het schip... Na 3 lange tonen op de scheepshoorn vertrok het schip en was de cruise begonnen. Toen La Romana verder en verder uit beeld verdween brak het feest bij het zwembad los. Wij hebben nog even kort een drankje gedaan waarna we om half 12 in bed lagen en al heel snel in slaap vielen... de reis was nu echt begonnen...

En toen was het zaterdagmorgen... de eerste nacht hebben we goed geslapen en konden we naar het ontbijt. Nou, dat hadden meer mensen bedacht, want het was druk... maar gelukkig hebben ze voor iedereen een prima plekje, dus ook voor ons. Vandaag is een ‘zeedag’ en dat betekent iedereen is de hele dag aan boord en zich daar moet vermaken. Maar dat is helemaal geen probleem... elke dag ligt er in de cabine een dagprogramma klaar en daar staat op wat er per uur, soms zelfs per kwartier te doen is. Voor ieder wat wils. Van sport tot schilderen en van kookworkshops tot lezingen. En dat laatste hebben wij vandaag gedaan. Wij hebben in het theater een lezing meegemaakt over het eiland Martinique waar wij morgen hopen te arriveren. Een heel interessante lezing over de geschiedenis van het eiland, wat er zoal te zien is en wie haar beroemde inwoners waren. Bijvoorbeeld de vrouw van Keizer Napoleon Josefine komt daar vandaan, het is maar dat je het weet. Na deze inspannende bezigheid 😂 was het weer tijd voor de lunch... en dit keer maar eens iets typisch Duits; curryworst met frites... Janneke koos deze keer voor een broodje hamburger met brie, schimmelkaas, groenvoer en peer... hoe bedenken ze zoiets.... En na deze culinaire hoogstand was het tijd voor onze wandeling over het schip, we moeten immers wel in beweging blijven nietwaar? Je hebt hier op het schip diverse mogelijkheden om een rondje te lopen. Op dek 5 kun je langs de reddingsboten helemaal het schip rond lopen via de diverse eet en drinkgelegenheden (stel je voor dat je dorst of honger krijgt) maar je kunt ook gebruik maken van een heus jogging parcours op dek 12... dat is een parcours van een paar 100 meter lang met halverwege een helling van 22 procent, dus voor de liefhebbers een echte uitdaging. Overigens mag je hier alleen ‘s morgens vroeg gebruik van maken want overdag, zeker op een zeedag als deze is het veel te druk. Wij hebben het parcours daarom maar wandelend afgelegd. 😂 

Na zo’n inspannende wandeling was het weer tijd voor ontspanning met... jawel, een cocktail... Omdat gisteren de ‘Piña Colada’ mij zo goed bevallen was, heb ik er vandaag ook maar eentje genomen. Janneke houdt wat meer van variatie en had deze keer gekozen voor een ‘Mohito’. En hier hebben we heerlijk een tijdje gezeten met uitzicht op de oneindige zee... Daarbij bedacht ik me hoe hier moet zijn geweest voor Columbus toen hij hier met een veel kleiner houten schip, zonder te weten waar hij uit zou komen voer... hmmm die lezing heeft toch wel wat los gemaakt. Onderweg terug naar onze cabine besloten we nog even een bakje koffie te gaan drinken met gebak... tja, je komt er toch langs... 

En nu zitten we op ons balkon te genieten van het uitzicht terwijl Janneke verdiept is in haar boek en de zon langzaam onder gaat. Zo’n dag op zee is ook wel heel erg relaxed...

Tot een volgende update...

Groetjes,

H&J