Aruba en Bonaire

Hallo allemaal bij weer een verslag van onze belevenissen. Dt zal waarschijnlijk één van de laatste zijn, want we zijn vandaag op het laatste eiland dat we op deze reis bezoeken, Bonaire. We liggen in de haven van Kralendijk met uitzicht op de stad vanaf ons balkon. Het is hier nu kwart voor 6 ‘s avonds dus tijd voor een verslag. 

Voordat we vertellen wat we vandaag allemaal hebben gedaan, eerst een verslag van Aruba, gisteren.

Aruba...

Gisteren kwamen we net als de afgelopen dagen rond 7 uur aan op Aruba. Wij hadden uitzicht op zee met een zandbank waarop 1 struik stond, beetje een zielig plaatje, maar de struik kan blijkbaar goed tegen zout water en een zandige ondergrond. Omdat wij op Curaçao een wijze les hadden geleerd, hadden we op het schip nog snel een excursie geboekt voor vandaag. We wilden niet weer doelloos ronddolen en daar een negatief gevoel aan over houden. Nee vandaag zou een mooie dag worden te beginnen met een boottocht gevolgd door een rondrit over het eiland. Das dat was weer rond 9 uur klaar staan in 2 rijen... dus niet...😂. De groep werd wel in tweeën gedeeld, maar dat ging hing af van het kleur polsbandje die we hadden gekregen van de organisator, in dit geval, Pelikan Tours. Wij hadden een roze bandje dus mochten eerst met de boot mee gevolgd door een rondrit. 

Eigenlijk kan ik hier heel kort over zijn, wat dit was de meest tegenvallende excursie van deze vakantie. Omdat de kust voornamelijk uit hotels bestaat, is hier weinig anders te zien dan volle stranden en hotels. In de verte zie je dan wel de Hooiberg (hoogste punt van het eiland) en een molen en vuurtoren maar dat is het dan ook wel. Als je geluk hebt ze je in het water nog een grote zeeschildpad, en dat geluk hadden we. Eenmaal weer aan land, moesten we op het strand nog drie kwartier (!) wachten op de bus. Nu moet je weten dat ze hier de mensen echt waarschuwen voor de zon, want de temperatuur voelt niet zo hoog aan door de harde wind die over het eiland giert. Daardoor voelt het veel minder warm dan het is, maar je verbrand dus heel snel. Dus zoveel mogelijk schaduw zoeken tijdens het wachten. Toen kwam eindelijk de bus, een oude Amerikaanse schoolbus zonder ramen, dus lekker koel... En dat klopt ook maar wat je er als bonus bij krijgt is wind... en niet zo’n beetje ook. Ik heb hele gedeelten van de rit mijn ogen dicht gehad, zoveel wind stond er op mij gezicht, echt niet leuk... 

En dan de stops onderweg. De eerste was de vuurtoren. Leuk om te zien, maar de stop was 10 minuten en het beklimmen duurde minimaal het dubbele dus dat ging niet door. Niet dat ik dit ook maar een moment overwogen had overigens. Maar wat een bussen, taxi’s, fietsen en vooral... mensen... pfff wat een hoop toeristen (ik weet het, ik ben er zelf ook één van). Na deze teleurstellende stop, konden we ons opmaken voor een bezoek aan één van de oudste kerkjes hier op het eiland. Zoals jullie al wel is opgevallen denk ik, heeft het bezoeken van een kerk wel onze interesse, dus hier keken we ook wel naar uit op een bepaalde manier. Eenmaal aangekomen stond er voor de kerk een rij waar menig predikant jaloers op zou zijn... Wat weer een hoop mensen op één plek! Wij hebben het kerkje daarom niet van dichtbij bekeken... de omgeving gaf daar nog enige troost in de worm van een grote hoeveelheid cactussen en de daar tussen levende salamanders. Gelukkig hadden we nog een 3e stop in het vooruitzicht, een uitzichtpunt op een stel stenen min of meer midden op het eiland. Dit was zowel letterlijk als figuurlijk het hoogtepunt van de trip, want daar hadden hadden een mooie uitzicht... 

Na deze teleurstellende ervaring waren we al weer vroeg terug op het schip. Dan maar de stad in, hopende op toch nog een wat positief gevoel... Nou daar kan ik kort over zijn. Als je geen interesse hebt in Gucci tassen en andere dure merken, heb je hier niets te zoeken. Dit eiland is helemaal voor de Amerikaanse toerist en de dure winkels. Als zwemmen, duiken en shoppen jouw ding is, dan ben je hier op het juiste eiland. Voor al het andere heb je hier volgens ons niets te zoeken. De natuur is niet mooi en de groooote hoeveelheid toeristen verpest een hoop hier. Voor ons is Aruba zeker niet voor herhaling vatbaar.... Maar gelukkig kwam daarna...

Bonaire...

Vanuit Nederland hadden wij voor Bonaire al iets speciaals geboekt, namelijk een hele dag rondtoeren in een golfkarretje... dat klinkt misschien een beetje suf, maar het is heel erg leuk om te doen!!! We gingen vanmorgen al vroeg aan wal om ons bij de verhuurder te melden en om kwart over 9 zaten we al in ons ‘eigen’ golfkarretje. Het ding had een benzinemotor, vergelijkbaar met een zitgrasmaaier en ging ca. 30 km per uur. Met alleen een gaspedaal en rem. Het was even wennen, maar al snel had ik het onder de knie en kon het avontuur op Bonaire beginnen. Er waren 2 routes over het eiland. Een zuidelijke route en een noordelijke route. Deze zijn samen prima in één dag te doen en dat hebben we dan ook gedaan. Eerst de zuidkant. Hier heb je de enorme zoutvelden met flamingo’s waar Bonaire om bekend staat. Daarnaast vind je hier ook de slavenhuisjes... Die zijn veel kleiner als ik had gedacht, wat moet dat (afgezien van het uitzicht op de blauwe zee) een verschrikking zijn geweest voor die mensen... Maar nu staan ze er heel mooi bij en zijn ze direct aan zee heel mooi om te zien. 

Wat je hier ook kunt is snorkelen en dat heeft Janneke dan ook gedaan. Gek genoeg was de beste plek om zeeschildpadden te kunnen zien aan de laadpier van zout voor de zeeschepen. Omdat er nu geen schip lag kon ze prima snorkelen in dit mooie blauwe water. Ze heeft inderdaad ook een zeeschildpad gezien die zelfs aan het eten was. Ik mag het doen met de filmbeelden ☺️. Op deze ronde kom je dus om de zuidelijkste punt heen en dan zie je ook een groot verschil in golven tussen de kant waar Janneke kon snorkelen en de andere kant van het eiland, want daar waren mega grote golven die stuk sloegen op de kust, een heel mooi gezicht. Aan het einde van dit gedeelte, nadat we ook nog de nodige flamingo’s hadden gezien, hebben we bij een strandtentje nog iets gedronken met uitzicht op prachtig blauw water waar vooral vee surfers actief waren. Dit was namelijk in een ondiepe baai (circa 1 m waterdiepte) met weinig golven. 

Na deze tussenstop ging de tocht verder door een prachtig natuurgebied waar we wilde ezels tegen kwamen en wilde geiten etc. Het leek bijna een beetje op een waddeneiland... maar dan heel warm. Na dit natuurgebied kwamen we weer in Kralendijk en van daaruit konden we beginnen aan het noordelijke gedeelte. Dit begon weer met een mooie route langs de zee met opnieuw prachtig blauw water en koraal stranden. Eigenlijk heb je hier maar weinig zandstranden zoals je die op Aruba wel hebt. Hier bestaat het strand hoofdzakelijk uit stukjes koraal in alle soorten en maten, vergelijkbaar met een kiezelstrand. Na een paar kilometer kwamen we bij een plek genaamd Thousend Steps... oftewel ca. 60 traptreden naar beneden (en uiteraard weer omhoog als je thuis wilt komen). Dit stukje strand stond bekend als mooie plek om te snorkelen, dus opnieuw ging Janneke het water in met uitbril en camera. Ze heeft opnieuw weer mooie dingen gezien, maar helaas geen schildpad. En wat ik zag waren vooral sterretjes van de warmte, want ik zat in de zon... 

Na deze snorkelstop ging het weer verder in onze Ferrari. Na wederom een mooie route kwamen we in een dorp waar een destilleerderij is waar ze van cactussen sterke drank maken. Hier hebben we even gekeken en uitleg gekregen over het proces en kon er uitgebreid geproefd worden. Ik drink niet als ik moet rijden, dus ik heb niets gehad, maar Janneke heeft het zich goed laten smaken, met als gevolg dat we een fles gifgroene sterke drank mee naar huis nemen 😂. Na deze stop gingen we uiteindelijk terug naar het schip waar we rond 4 uur waren om onze eet- en drinkachterstanden weer weg te werken. Pfffff wat een leven...

Wat nog wel apart is om te vertellen is dat hier nog een schip zou liggen. Dit schip meldde zich gisteravond op het laatste moment af omdat er een zieke aan boord was... Waarschijnlijk het Norovirus. Er wordt geen enkel risico genomen wat betreft ziektes op dit moment. 

En nu zitten we op ons balkon te wachten tot het donker wordt en het schip gaat zo vertrekken. En dan nemen we afscheid van ons laatste eiland op deze reis. Morgen hebben we een zeedag waarop we nog even gebruik kunnen makken van alles wat het schip ons te bieden heeft en moeten we onze koffer al weer inpakken (en hopen dat alles er weer in past...). Vrijag om 9:00 uur moeten we onze hut verlaten waarna we om kwart over 12 vertrekken naar het vliegveld. Daar willen we nu nog niet te veel aan denken, eerst nog even volop genieten.

Het is een wat lang verslag maar het gaat dan ook over 2 eilanden. En voor het geval jullie het nog niet gemerkt hebben, Bonaire vinden wij veruit het leukste ABC eiland. Maar dat is uiteraard onze mening... 😁.

Groetjes vanaf ons balkon in Kralendijk, Bonaire,

H&J