Curaçao

11 februari 2020 - Willemstad, Curaçao

Hallo allemaal, vanaf ons balkon voor de kust van Aruba weer een update.

Wij zitten vandaag alweer op Aruba, het één na laatste eiland van deze reis.... het gaat wel heel erg snel allemaal. Maar voordat ik een verslag van Aruba ga plaatsen, eerst een verslag van onze dag op Curaçao.

Voor Curaçao hadden we geen excursie geboekt. Aan de ene kant omdat we eerste Willemstad goed wilden bekijken en aan de andere kant hadden we niet het gevoel dat dit eiland nou veel te bieden had ten opzichte van de vorige eilanden. Het schip legde zoals gebruikelijk rond 7 uur aan. Dit keer hadden we pech en keken we vanuit ons balkon uit op volle zee. Overigens, wat is hier qua uitzicht nou pech hebben? In ieder geval hadden we geen uitzicht op het eiland. Na het ontbijt was het tijd om van het schip af te gaan en te voet op ontdekkingsreis te gaan door Willemstad. Ons schip lag als tweede schip in de cruisehaven, dus we moesten iets verder lopen maar daar hebben ze hier iets op gevonden (eigenlijk op alle eilanden wel) en dat zijn shops... je wordt min of meer gedwongen om er doorheen te lopen en dan begint, zeker ‘s morgens als je van het schip af komt, het aanbieden van diensten van taxi’s, reisorganisaties en noem maar op... en dan natuurljk de mensen die iets willen verkopen... ze willen allemaal een beetje melk van de melkkoe hebben. Maar wij hebben ons er standvastig doorheen geslagen (figuurlijk) en kwamen aan in het fort... tja, wat zal ik daar eens over zeggen? Het wás een fort... nu is het vooral een winkel- en uitgaansgebied. Hoewel het fort en de winkels best mooi met elkaar geïntegreerd zijn, vonden wij het niet leuk. Maar gelukkig hadden we nog een mooie stad voor de boeg, dus wat maakt het uit. 

Eenmaal buiten het fort kom je al snel aan de kade waar de bekende pontjesbrug ligt met uitzicht op Willemstad. Eerste indruk? Hmmm is dat het? Maar wij gaan vol goede moed richting het centrum over de brug. Dat was overigens een heel aparte ervaring, want het is een brug op diverse drijvers waardoor het constant in beweging is, net als op een boot. Eenmaal over de brug waren we bij de welbekende geveltjes in Willemstad, het ‘Amsterdam in de Caraïben’. Wij hebben hier een paar uur rondgelopen en wij vonden het zó tegenvallen... ik vond het meer de Efteling met haar sprookjesachtige huisjes, dan een historisch centrum. Het kwam op ons zo enorm nep over allemaal, wij liepen hier echt rond met een teleurgesteld gevoel. Natuurlijk hadden we ook wel leuke dingen gezien, maar die hadden meer te maken met een uiting van creativiteit van mensen, dan met een historische stad. Na een kop koffie op een terrasje met een stuk bananenbrood (wel erg lekker trouwens) gingen we naar een ander fort op het eiland, het fort waar nu de regering zit. Via een poort kwamen we op de binnenplaats en daar waren allemaal departementen, eigenlijk ook niet veel historie. Op één plek na en dat was de protestantse kerk. Dus wij hup het trappertje op, zat er een ketting voor. Maar gelukkig wel met een bel er op gezet, dus wij bellen. En ja hoor er kwam een dame aan die ons we toegang wilde geven tot de kerk. Maar wel voor 9 florijn, of 5 dollar... nou ja dat hadden wij na zo’n teleurstellende morgen wel over voor iets leuks. Het was inderdaad een leuke kerk met een klein museum. Helaas waren ze de kerk aan de binnen kant aan het verven en een stijger in een kerk geeft toch net even een ander sfeer dan wat je hoopt te zien. Maar het was leuk en we hebben er van genoten. 

Toen maar weer terug naar de brug op zoek naar? Tja naar wat... wilden we toch een excursie doen? Het was tenslotte nog vroeg... En daar bij de brug kwamen net 2 tuktuk brommers aan die 2 mensen per tuktuk de stad lieten zien. En dat hebben wij gedaan... mensen, wat zijn wij blij dat wij dat gedaan hebben, want toen kregen we tenminste iets te zien van hoe Willemstad écht is en niet alleen maar de plaatjes die we kennen van de briefkaarten. De chauffeur bracht ons in een heel mooie, voormalig Joodse wijk waar nu heel veel aan muurschilderingen wordt gedaan, heel erg leuk om te zien. Op een gegeven moment bracht hij ons naar een kleine winkel van een man die zelf meubels maakte en samen met zijn vrouw ook allerlei soorten zeep en goedjes... dit was natuurlijk geen toeval maar oké... De winkel en de producten waren voor ons niet zo interessant, maar de verkoper wist ook heel veel te vertellen of zijn buurt dus kregen we van hem ook allerlei leuke informatie over de gebouwen om hem heen. Hij liet ons bijvoorbeeld huizen zien waar pijpjes boven uit de muur steken. Dat zijn huizen waar de begane grond bestaat uit een watertank en waar de pijpen dus als overloop dienen. Dit was vroeger de watervoorziening in die huizen. Nu wordt het water nog steeds gebruikt maar niet meer om te drinken, maar om te wassen en/of de planten water te geven. Dat zijn nou momenten waar wij blij van worden op dit soort reizen, iemand treffen die vol passie vertelt over zijn of haar stad/land, erg leuk. En onze chauffeur leerde hier ook weer van, want ook hij kende dat niet. Nadat we afscheid hadden genomen van de winkelier ging de tour weer verder en na ruim een uur stonden we weer bij de pontjesbrug alleen nu met een heel veel beter gevoel an toen we instapten. Dit wilden we dan ook vieren met een drankje met bitterballen (jaja...) op de beroemde Handelskade in Willemstad. 

Omdat ons schip hier pas om 22:00 zou vertrekken, hadden we nog heel veel tijd over dus zijn we eerst maar weer terug naar het schip gegaan. Dit keer overigens niet via het al eerder genoemde winkeltjesfort... nee, door de buurt waar de gewone mensen leven met echte winkels, we hadden ineens de flow te pakken zeg maar. Na vervolgens een middag relaxen op ons balkon, zijn we in de schemering nog weer terug naar de stad gegaan en hebben we genoten van de verlichte brug en stad, waarna we bij terugkomst op het schip om 21:00 uur nog gingen eten. Tja dat kan hier allemaal ☺️. Na het eten was er nog een leuke afsluiting van de dag (althans voor ons, want er is nog veel meer te doen) Bij het zwembad gaven een vrouw op een (elektrisch versterkte) viool en een cello nog muziek van Vivalvi op een moderne manier gespeeld, dus met veel bas. Een heel mooie afsluiting.

Uiteindelijk zijn we met toch wel een positief gevoel naar bed gegaan...

En nu zijn we dus op Aruba. Maar daarover vertel ik in een volgend verslag wel want het is nu al een lang verhaal geworden.

Groetjes vanuit Oranjestad op Aruba,

H&J

Foto’s

5 Reacties

  1. Imka:
    12 februari 2020
    goed verslag weer. dank je wel....Geniet van Aruba....
  2. Co en Liesbeth:
    12 februari 2020
    Leuk om te lezen onder koffietijd. Wij gaan weer aan de slag, jullie 'n fijne vakantiedag.
  3. Limmie:
    12 februari 2020
    Wat weer een prachtig verhaal🤗
  4. Ge:
    12 februari 2020
    Goed zoals jullie vertellen . In mijn luie stoel geniet ik van jullie verhalen en beleef ik het mee.
    Erg gezellig lieve groetjes, mam
  5. Ali Stol-Eeuwema:
    12 februari 2020
    Leuk verslag .geniet ervan