Grenada

Hallo allemaal en welkom bij weer een update vanuit de Caraïben.

Dit keer vanaf ons balkon met uitzicht op de hoofdstad St. George. De zon is net onder dus het zal zo wel donker worden. Het was vandaag een heel mooie en zonnige dag zonder regen ☺️. De temperatuur was weer hoog dus we hebben vandaag wel weer flink gezweet. 

Wij hadden voor vandaag een dagtrip over het eiland geboekt dus konden ook vandaag niet zonder wekker wakker worden. Maar gek genoeg is dat ook geen probleem want we zijn meestal al wel voor de wekker aan wakker. Dit keer hebben we overigens wel het aanleggen gemist, maar daar konden wij vanaf ons balkon toch niet zoveel van zien, want we liggen met de andere kant van het schip aan de kade. Vanmorgen om 5 voor 9 moesten we ons verzamelen in 1 van de bars waarna we weer werden opgeroepen om toch vooral in 2 rijen te      gaan staan. Ook dit keer zonder succes... Wij hebben inmiddels wel een beetje geleerd om wat brutaal te zijn als je een goed plekje in de bus wilt hebben en dat is uiteindelijk ook wel gelukt. Zeker met het risico op wagenziekte bij Janneke is het goed dat we voorin de bus zitten met een zo vrij mogelijk uitzicht, en dat is eer gelukt. 

Ik heb al eens in een vorig verslag aangegeven dat de gemiddelde omvang van de mensen hier aan boord wat uuuh, hoe zal ik het zeggen, groter is dan gemiddeld? Nou ja in ieder geval groter dan waarop de meeste zitplaatsen in de bus voor bedoeld waren. Dit zorgde in het begin van de trip wel voor wat stress bij deze en gene maar uiteindelijk had iedereen een plekje waar hij of zij comfortabel in paste ☺️. De eerste stop op onze dagtocht was een waterval. De verwachtingen waren na onze eerdere ervaring hoog gespannen want nu was het zonnig. Helaas viel het in diverse opzichten wat tegen. Voor een aantal waren we al bij de presentatie gewaarschuwd, maar we waren het vergeten. Het begon al bij het uitstappen bij verkopers van kettingen met lokale specerijen (hierover later meer). Vervolgens was er een man met een aap aan een ketting waar je tegen betaling mee op de foto kon. Voor de bezorgden onder jullie, dit hebben we niet gedaan. Daarna kwam een man met een kleine gitaar op ons af die een stukje begon te tokkelen, uiteraard ook tegen dollars. En vlak bij de waterval was een man die voor 2 dollar van bovenaan de waterval naar beneden zou springen. In alle gevalen hebben we bedankt voor eer, we kwamen tenslotte voor de waterval. 

Nu waren wij hier zoals gezegd al voor gewaarschuwd en de presentator zei toen dat je niet te snel negatief moet oordelen, want het is voor deze mensen hun enige bron van inkomsten en de bewoners zijn hier gewoon arm... Dat zou je misschien niet denken als je naar dit gebied op vakantie gaat, maar het zijn heel arme eilanden. Grenada heeft bijvoorbeeld een werkloosheidspercentage van 35%. De armoede zie je overal terug. Dus wat dat betreft is het misschien wat lomp om ze voorbij te lopen, maar zoveel artiesten op een stukje van 50 meter van de parkeerplaats naar een waterval is wel wat veel van het goede. Overigens, hebben wij verderop tijdens deze rit deze lompheid bij een ander gelegenheid wel weer goed gemaakt 😇. Maar nu over de waterval... Tja daar kan ik eigenlijk wel kort over zijn, die viel ook nog eens tegen. Lang niet zo mooi als de vorige. Het hoogtepunt was misschien wel de man die van bovenaf naar beneden sprong (voor ons gratis LOL) 

Na deze wat teleurstellende ervaring, ging het weer terug in de bus op weg naar een fabriek waar ze Nootmuskaatvruchten verwerken. Dit eiland is één van de grootste leveranciers van nootmuskaat ter wereld dus moest dat worden opgenomen in deze tour. Helaas voor ons is het vandaag ook hier zaterdag, dus er was niemand aan het werk. En dat wat eigenlijk wel heel erg jammer, want het gaat allemaal nog op een heel ouderwetse manier met de hand en vooral door vrouwen. Emancipatie kennen ze hier niet... mannen doen hier maar heel weinig. Veel mannen doen niet veel anders dan dronken zijn en zitten... de vrouwen doen hier, zeker in de binnenlanden van deze eilanden, het werk. Als er iets zwaars getild moet worden dan komen de mannen wel, maar na zulk zwaar werk moeten ze toch wel rusten... Toch zijn de mannen hier wel heel trots op de vrouwen! Een van de groeten die we bijvoorbeeld op Barbados regelmatig van ‘ the Rooster’ hoorden was ‘stay beautiful’ tegen een vrouw... Dat lijkt me een mooi compliment toch? Als we zoiets in Nederland zeggen dan hebben we wellicht een ‘Me to’-probleem... de wereld is wat dat betreft maar een vreemde bol... 

Maar goed, weer terug naar de dagtocht. Zoals gezegd word alles hier met de hand gedaan of met oude machines, die nog net niet met stoom aangedreven worden. Onze reisleider gaf uitleg over de manier van werken en we konden alles goed bekijken. Na het kijken konden we ook van alles in het winkeltje kopen wat ze allemaal van nootmuskaat maken. Dit is dus niet alleen het bekende poedertje op de bloemkool, nee dat is veel meer. Omdat nootmuskaat eigenlijk de pit uit een vrucht is, kun je met de rest nog veel meer doen. Van drankjes tot confituren en uiteraard is het ook te verwerken in heel veel andere producten zoals ijs en chocolade. Wat ze hier ook verkochten waren de al eerder genoemde kettingen met alle specerijen die ze hier op het eiland hebben. Naast Nootmuskaat (pitten) hangen daar heel veel andere specerijen aan. Janneke heeft zo’n ketting gekocht en ik dacht gang die mooi om dan weten ze dat je zoiets gekocht hebt en wordt je niet meer lastig gevallen... maar dat was niet helemaal de bedoeling want dat ruikt natuurlijk veel te sterk. Zo’n ketting is bedoeld voor in de keuken.... ik vond het ook al vreemd dat ze die dingen per 3 verkochten... 🙄 Mannen en sieraden zal ik maar zeggen 😂. Na deze tussenstop ging de reis weer verder, op weg naar een fabriek waar ze cacaobonen verwerken tot chocolade. 

Onderweg konden we weer genieten van het uitzicht en de verhalen van onze gids. Dit was een man die 12 jaar geleden vanuit Frankrijk naar Grenada was geëmigreerd. Deze man was dus onze gids en gaf alle info in het Duits. Jullie kunnen je vast wel een voorstellen maken van de soms grappige tongval van deze man en de snelheid van zijn praten. Voor ons, en zeker voor Janneke, was het daardoor wel wat lastig te volgen. Volgens mij gold dat overigens ook voor de Duitsers zelf. Maar goed hij werd hoe langer we onderweg waren, hoe grappiger hij werd, dus we hebben veel plezier gehad.

Aangekomen bij de cacaofabriek liepen we eerst door een tuin waar ze allerlei soorten specerijen aan het verbouwen waren, heel leuk om te zien waar cacao bijvoorbeeld vandaan komt. Ik kende de cacaoboon wel, maar hoe de vrucht eruit ziet en dat het aan een boom groeit wist ik niet. Na de tuin was het tijd om het productieproces te bekijken. Ook hier was niemand aan het werk dus werd de uitleg door Bruno (onze reisleider) gegeven. Hij haalde de vrucht open en liet de verse cacaobonen zien die er nog helemaal niet uitzien als de bonen die wij kennen, ze zijn wit en zacht. Toen hij de pitten open pelde zag je een paarse binnenkant. Hier dankt de Milka chocolade haar kenmerkende lila kleur aan... weer iets geleerd 😉. 

Na een periode van drogen zijn de pitten zo donker en hard zoals ik ze ook ken, ik denk de meesten van jullie ook wel. En als je dan de schil er om weg pelt kun je de cacao gewoon eten. Het is dan pure cacao en dat vond ik zelf niet lekker. Maar goed, leuk om dat te leren. Na deze les in pellen gingen we langs de machines die het verder tot chocolade maken, maar die waren niet in bedrijf dus daar hebben we niet echt iets van kunnen zien helaas. Na deze presentatie konden we ook hier even chocolade proeven en uiteraard kopen. De prijzen waren bizar hoog... 2 repen voor 20 dollar... dus dan hebben we ook maar niet gedaan. Wij houden het wel bij de chocolaatjes die elke avond op ons kussen liggen... Na deze leerzame stop gingen we via een prachtige route naar onze lunchplek. 

Deze lunchplek was bij een rumfabriek maar voordat we de gingen bekijken hadden we eerst een prima lunch met rumpunch en Nootmuskaat-ijs. Nu dachten wij toen we dat hoorden dat het echt vol met deze specerij zou zitten, maar dat is niet het geval. Het is Vanille-ijs met een vleugje nootmuskaat. Ik had het graag mee naar huis genomen, zo lekker was het! Na de lekkere lunch bij een werkelijk fantastisch uitzicht ging de tour verder met een bezichtiging van de rumfabriek. Deze fabriek was in werking tot 31-12-2019 en wordt vanaf dat moment gerestaureerd. En zoals dat hier met alle bouwwerken gaat... ze weten alleen wanneer ze beginnen, maar niet wanneer het klaar is. Ze wilden het binnen 3 weken af hebben, maar volgens de reisleider kon het ook zomaar een jaar duren. Eigenlijk ondenkbaar, een werkende fabriek compleet stil leggen en niet weten wanneer het weer opgestart kan worden. 

Maar goed, wij hadden het geluk om het nog in oude staat te zien. En je gelooft je ogen niet als je ziet hoe die fabriek is. Als ze hadden gezegd dat het een museum rond 1900 was had je het ook geloof. Of misschien nog beter, dat had je eerder geloofd dan dat het een tot voor kort actief werkende fabriek was... Maar het was voor ons wel heel erg mooi om te zien. De fabriek wordt/werd (geen idee of dat zo blijft) aangedreven door waterkracht en dat is volgens onze reisleider uniek in de Caraïben. Na het proces helemaal uitgelegd gekregen te hebben en door allerlei gedeeltes van de fabriek te zijn gekomen mochten we uiteraard proeven. Maar wel die met 69% procent alcohol... dat dan weer wel. Ik heb even een heeeel klein slokje gehad, maar dat was mij veel te sterk. Janneke heeft het glaasje wel leeg gedronken en vond het zelfs lekker. Waarom de reisleider na deze proeverij zo ontzettend ging zweten in de bus is hiermee wel te verklaren LOL, maar het was erg grappig om te zien. Hierna konden wij op weg naar onze laatste stop en dat was een kratermeer hoog in het midden van het eiland wat in dit gedeelte vooral uit regenwoud bestaat. Persoonlijk vond ik dit een beetje tegen vallen maar hier hebben we wel de zwarte man met spierwitte pruik spelend op zijn bongo samen met zijn gitaarspelende vriend een fooi gegeven ☺️. Verder ik over deze stop eigenlijk niet zoveel te melden verder.

Vanaf het kratermeer was het nog ruim een uur terug naar het schip waar we om kwart voor 5 aankwamen. Omdat we de stad nog helemaal niet bekeken hadden, zijn we daarna direct nog even de stad in gegaan en hebben nog een kerk bekeken en zijn nog door wat straatjes gelopen. Omdat ze hier 2 dagen geleden hun nationale feestdag hadden is veel op het eiland nog versierd en zijn heel veel winkels dicht. Ze zijn volgens ons reisleider dicht omdat de winkeliers hun roes moeten uitslapen of nog steeds dronken zijn van het feesten. Geen idee of dit waar is, maar ik vind het wel een leuk verhaal 😉.

En nu zijn we net vertrokken uit Grenada en is het inmiddels donker. Ik ga nu stoppen en douchen zodat we kunnen gaan eten. Het was weer een mooie dag. Morgen hebben we weer een hele dag op zee en dat is eigenlijk ook wel lekker na de afgelopen dagen. Dus op naar een relax-dag! 

Wij wensen jullie morgen veel sterkte met de storm die over Nederland en Duitsland komt, hopelijk gaat de schade bij iedereen meevallen!!!

Groetjes vanaf de open zee,

H&J