Antigua

Hallo allemaal hier weer een update vanaf de Mein Schiff 2, nu vanuit Antigua. 

Voordat ik een verslagje ga tikken over vandaag wil ik nog wat vertellen over hoe het leven hier aan boord is op een zeedag zoals gisteren. Zeedagen zijn voor dit soort cruises nodig om van het ene punt op de route naar de andere te komen, zou je denken... in zekere zin is dat ook zo, maar in dit gebied is het eigenlijk niet nodig, want het schip voer zo langzaam dat maar 1 van de 4 motoren, en dan ook nog een ‘kleine’ motor van 13.000 PK het werk kon doen (het schip heeft in totaal ca. 69.000 PK). Dit soort dagen is dan mijns inziens ook bedoeld omdat het er een beetje bij hoort, een dag op zee is immer toch iets speciaals. Maar wat doe je dan op zo’n dag? Tja dat is heel verschillend. De één ligt van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds rond het zwembad te bakken in de zon, een ander brengt de hele dag door in de sauna/spa. Weer anderen vermaken zich de hele dag op hun balkon en halen af en toe wat te eten/drinken of laten het bezorgen.  Wij zijn wat meer de nomaden aan boord. Wij hoppen van plekje naar plekje op zoek naar? Tja naar wat eigenlijk? Nou, op zoek zijn we niet, of het moet al eten of drinken zijn, maar het is gewoon leuk om dan hier en dan daar te zitten en mensen te kijken of te lezen of wat dan ook maar. Gewoon doen waar je zelf zin in hebt. 

Oooh ja, wat je ook nog goed kunt op dit soort dagen is shoppen.... hier zijn een paar winkels aan boord met uiteraard dure spullen de ze dan graag willen verkopen. Dat is ook tegelijk een doel van dit soort dagen, het levert de rederij ook extra inkomsten op, want mensen gaan makkelijk geld uit geven op het schip ipv aan land. Dat geld uitgeven gaat hier overigens heel makkelijk. Iedere gast heeft een boordpas die gekoppeld is aan je creditcard. Je kunt hier aan boord ook niet contant betalen, alles gaat via die pas. Dit systeem maakt het heel makkelijk om geld uit te geven want het valt niet echt op wat je uitgeeft. Nu kun je dat wel controleren op de app van dit schip, maar ja dan is het toch al uitgegeven. Hoe dan ook, hier verdienen ze veel geld mee. 

Wij hebben gisteren ook de nodige euro’s uitgegeven aan uitstapjes... Zoals in het vorige verslag verteld was ons uitstapje op St. Lucia komen te vervallen door gebrek aan deelnemers, helaas... Gelukkig was gistermorgen om 10 uur een presentatie van alle uitstapjes voor de komende dagen en daar zaten voor ons een paar leuke tussen, dus nu hebben we 4 x een trip gepland staan. Of eigenlijk nog 3, want vandaag hebben we 1 gehad, maar daarover later meer. Één van de hoogtepunten van de dag gisteren was een bruiloft aan boord. De kapitein mag in internationale wateren een huwelijk voltrekken en dat gebeurt regelmatig. Wij zijn hier zelf niet bij geweest, maar op het zogenaamde pooldek werd hier wel aandacht aan geschonken en toen het huwelijk was voltrokken werd de scheepshoorn 3 keer geblazen. ‘s Avonds zagen we het bruidspaar in trouwjurk en pak nog lopen... pfff bij 30 graden lijkt me dat best warm. Zo’n dag vliegt eigenlijk zo om en hoe gek het ook klinkt, we waren zo moe dat we al vroeg in bed lagen. Maar de wekker stond dan ook weer op 6:45 (juiste tijd)

Vandaag, woensdag 5 februari waren we precies op tijd wakker om het aanleggen mee te maken. Toch altijd een speciaal moment om te zien. Vandaag moesten we ook weer vroeg op want we hadden een excursie geboekt. Vanmorgen stond een rondtoer over het eiland op de planning. We moesten ons om 5 voor haf 9 verzamelen in 1 van de bars om van daaruit als  groep, naar de bussen te gaan. Het was een groep van 140 personen die in 20 persoons busjes moesten dus werd gevraagd om alvast 2 groepen te maken zodra we op de pier stonden. Duitse grondigheid qua voorbereiding leek het. Dat was ook zo, tot het moment dat we de voeten buiten het schip zetten... want het regende... en niet zachtjes, nee het kwam met bakken uit de lucht! En toen was er niets meer over van die Duitse degelijkheid maar ging het over in Caraïbische chaos... 140 mensen die geen idee hadden waar ze heen moesten. Mensen van de lokale organisatie die probeerden alles maar in goede banen te leiden, maar voor sommige gasten was de dag nu al in het water gevallen... Uiteindelijk kwam het goed en zaten we drijfnat in de bus. Tot overmaat van ramp was er ook nog onduidelijkheid over of we wel in de juiste bus zaten, want de lokale organisatie had het uitstapje een andere naam gegeven dan die op ons papiertje stond... er was eigenlijk niet aan de papieren te zien of we wel goed zaten. En dan is het wel onhandig dat ze hier op het eiland geen Duits spreken en veel Duitsers geen Engels. Maar aan de hand van de lijst met bezichtigingspunten zagen we dat het wel dezelfde trip moest zijn, en kond de bus gaan rijden. 

Dit slechte begin had ook z’n effect op onze chauffeur want die had me toen toch een ochtendhumeur... Janneke zat helemaal voorin op de bijrijdersstoel en ik achter haar en de man keek alsof hij elk moment kon ontploffen. Dit trok later gelukkig allemaal wel bij, maar een dikke prater was het niet. Aan boord was ook een lokale reisleidster die het eea ging vertellen. Maar.... dat wilde ze doen in het Engels en dat stuitte op wat problemen. Dan maar een bandje in het Duits afspelen, zodat ze het allemaal goed mee konden krijgen. Dat werkte echter ook niet optimaal, want het bandje begon weer opnieuw waardoor de tekst niet meer overeen kwam met wat we zagen. Op een gegeven moment was daar waar het parlementsgebouw moest zijn een autokerkhof, dus dat gaf wat hilariteit. tTja, en wist de reisleidster veel... zij kon het niet verstaan dus had geen idee wat er aan de hand was. Een heel goed begin van een ca. 3,5 uur durend uitstapje. 

Maar na een half uur had het zich allemaal geregeld en kon het genieten beginnen. Het was een prachtige rit met een paar stops om foto’s te maken. 1 daarvan was Shirley’s Hights, letterlijk het hoogtepunt aan de kust met een werkelijk prachtig uitzicht over het eiland. Als je foto’s ziet van dit eiland op internet dan krijg je 9 van de 10 keer dit uitzicht ook te zien en het is, zeker bij mooi weer (het was al lang weer droog en zonnig) heel erg mooi! Na dit hoogtepunt kwamen we bij onze derde stop Nelson’s Dockyard. Dit zijn overblijfselen uit de tijd dat Admiraal Nelson hier de touwtjes voor de Engelsen in handen had. Nu is het eiland al sinds de jaren ‘80 onafhankelijk van Engeland, maar nog wel een onderdeel van de Gemenebest. Ook dit was prachtig om te zien. Wat zeker ook bijdroeg aan de mooie inrukken was de omgeving en de vele kapitale jachten die hier lagen... Historie en High tech bij elkaar, mooi om te zien. Mochten jullie je afvragen wat was de eerste stop? Dat was ook op een hoogte, maar lang niet zo spectaculair, waardoor ik de naam niet meer weet (selectief geheugen zal ik maar zeggen). 

Rond 12 uur werden we weer bij het schip afgezet en konden we de rest van de middag doen waar we goed in zijn namelijk, relaxen. Dat relaxen begon voor ons met de lunch waarna we een wandeling zijn gaan maken in de stad. Ook hier zie je vooral veel verval en viezigheid. De riolen stinken en er ligt veel troep op straat. Maar de mensen zijn aardig en her en der klinkt reggae muziek. De sfeer hier voelt beter dan in Martinique, maar dat zal ook wel komen omdat het nu meer levendig is. Hoe dan ook, nadat we de locale kerk hadden bezocht (die ons nogal tegen viel) gingen we maar terug naar het schip. Trouwens, hier op het eiland zijn enorm veel kerken van diverse christelijke stromingen. De reisleidster noemde vanmorgen een hele lijst op... Een erg Christelijk eiland waar de Engels Anglicaanse kerk wel de grootste is (logisch denk ik). Een buspassagier merkte echter terecht op: “veel kerken, maar één God”, en dat vond ook de reisleidster een mooie conclusie.

Terug op het schip hebben we tot nu toe heerlijk genoten van ons balkon met een Cocktail en uitzicht op bouwwerkzaamheden aan een nieuwe pier. Dat is voor Janneke wel heel leuk, want ze ziet veel dingen waar ze in haar werk ook mee te maken heeft. En voor ook mij is het leuk vertier. 

En nu is het hier bijna diner time en gaan we ons omkleden voor de avond. Wat we gaan eten weten we nog niet en wat daarna? Geen idee... hoeft ook niet want het is vakantie :-). Morgen is het weer vroeg op voor onze volgende excursie op weer een ander eiland onder de zon...

Vanuit Antigua, de groetjes,

H&J